Wodorotlenek miedzi (II) jest najbardziej chyba znany z zastosowania w próbie Trommera, czyli przy wykrywaniu aldehydów (także cukrów redukujących). Wytwarza się go in situ, najczęściej z siarczanu miedzi (II) i wodorotlenku sodu. Ostatnio, nie robiąc wprawdzie próby Trommera, a analizę jakościową, niezamierzenie sprawdziłam, co się dzieje z Cu(OH)2 po jakimś czasie ekspozycji na powietrze.
Śliczny, prawda? :)
